تاثیر رونویسی از خود و کمک چارچوبی بر روی بیان شفاهی یادگیرندگان زبان انگلیسی

تحقیق جاری، تلاشی است که در جهت بررسی تأثیر رونویسی از خود و کمک چارچوبی دو نفره در ویرایش نسخه ی خود رونویسی شده ی بیان شفاهی بر روی عملکرد شفاهی بعدی یادگیرندگان از لحاظ دقت انجام شده است. علاوه بر این، این تحقیق با هدف بررسی تأثیر کمک چارچوبی فرد ماهر بر روی درونی سازی ویژگی های زبانی یادگیرنده ی تازه کار و توجه آنها به شکافهای بیان شفاهی خود نیز صورت گرفته است. سه کلاس از دانش آموزان سطح مقدماتی و یک کلاس از دانش آموزان سطح پیشرفته انتخاب شده است. دانش آموزان سطح مقدماتی سه گروه یادگیرندگان را تشکیل داده اند. دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل. و دانش آموزان سطح پیشرفته به عنوان دانش آموزان ماهر در نظر گرفته شده اند. یک تمرین توصیف تصویر بر اساس دو مجموعه تصویر به تمام شرکت کنندگان تازه کار به عنوان پیش آزمون داده شده است. ارائه ی شفاهی شرکت کنندگان در تمام مراحل تحقیق همزمان ضبط صوتی شده است. در طی جلسات درمانی، از گروههای آزمایشی درخواست شده است تا دو مجموعه ی دیگر از تصاویر را توصیف کنند. بعد از گوش کردن و نوشتن تولیدات خود، آنها نوشته های خود را ویرایش و اشتباهات خود را اصلاح کردند. در مرحله ی بعدی ( در فاصله ی زمانی حدود حدود 2 هفته) شرکت کنندگان یکی از گروههای آزمایشی به صورت تصادفی با شرکت کنندگان ماهر مشخص شده اند تا بطور مشترک بر روی نوشته ها کار کنند. بنابراین، دانش آموزان ماهر به یادگیرندگان کمک کردند تا اشتباهات خود را مشخص کنند و آنها را راهنمایی کردند تا خودشان اشتباهات را تصحیح کنند. پس از آن، دو هفته ی بعد، تمام شرکت کنندگان مقدماتی ( تازه کار) که شامل گروه کنترل نیز می شود همان تمرین توصیف تصویر که در جلسه ی پیش آزمون به آنها داده شده بود را به عنوان پس آزمون انجام دادند. بنابراین شرکت کنندگان گروه کنترل فقط در جلسات پیش آزمون و پس آزمون شرکت کردند. پس از انجام آنالیز جفتی نمونه ها، عملکرد شرکت کنندگان در جلسات پیش آزمون و پس آزمون از لحاظ دقت در 5 ویژگی زبانی شکل فعل، حرف اضافه، ضمیر، مطابقت فاعل وفعل، لغت و عبارتهای بی اشتباه آنالیز شده است. آنالیز نشان داده است که کمک چارچوبی فرد ماهر تأثیر بسزایی بر یکی از ویژگی های زبانی ( حرف اضافه ) و عبارتهای بی اشتباه داشته است. در ارتباط با گروه رونویسی از خود کننده، کشف شده است که رونویسی از خود اثر مثبتی بر دقت تولید حروف اضافه و کل عبارتهای بی اشتباه آنها داشته است. پس از آنالیز داده هایی که از گروه کنترل در پس آزمون و پیش آزمون بدست آمده است، هیچ تغییر خاصی مشاهده نشده است. در ارتباط با اصول کمک چارچوبی که توسط ون لیر 1994 تنظیم شده است، بعضی از ویژگی های کمک چارچوبی در تعامل افراد ماهر و یادگیرندگان تازه کار در طول جلسات چارچوبی مشاهده شده است. مکرر ترین ویژگی هایی که در داده ها مشاهده شده است تداوم، بین الاذهانی، تحویل و جریان بودند. اما مشاهدات کمتری از احتمال، و هیچ مشاهده ای از حمایت متنی در تعامل یافت نشده است. همچنین کشف شده است که کمک چارچوبی می تواند به عنوان یک تکنیک موثر یادگیرندگان را برآن دارد تا به شکافهای زبانی خود توجه کنند و آنها را متعاقبا پر کنند که ممکن است به درونی سازی اطلاعات جدید توسط یادگیرندگان تازه کار میشود.